Shahr-e ghesse is misschien wel het meest populaire van alle Perzische toneelstukken, geschreven in traditionele ritmische stijl die resulteerde in een soort muzikaal drama. Hoewel het op het eerste gezicht lijkt te zijn geschreven voor kinderen, het belangrijkste publiek, is het in feite een parabel over hedendaagse sociaal-politieke kwesties.